ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Μια ρεβυθιά στο Ηράκλειο - Λέιντεν - Λισσαβώνα - Αθήνα - πάλι Ηράκλειο - Γιάννενα


17/9/10

Tο κατά Idom ευαγγέλιο (αναδημοσίευση)


Ο Idom συμβουλεύει τον Ροβυθέ σε ζητήματα διαπολιτισμικής βιοπληροφορικής.


(αντιγράφω ολόκληρο το σχόλιο του Idom στην ανάρτηση με τίτλο "Ένας δύσκολος μήνας" διότι χαραμίζεται αν μείνει θαμμένο στα σχόλια):

Γκχμμ...

Φοβάμαι ότι θα είμαι παράταιρος στο λεπτεπίλεπτο, ρομαντικό και εστέτ κλίμα τής ανάρτησης, αλλά η ψυχολόγα μου μού λέει να μην καταπιέζω τον αυθορμητισμό μου.

Όσο λοιπόν προχωρούσα στην ανάγνωση ένοιωθα τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο να υλοποιείται δίπλα μου και να παροτρύνει "Χούφτωσ' την, χούφτωσ' την!".
Η προτελευταία παράγραφος μάς άφησε σύξυλους.

Μόλις συνήλθε λίγο ο Παπαγιαννόπουλος, με ρώτησε:
"Τώρα γιατί το έκανε αυτός αυτό;"
Idom: "Πού να ξέρω εγώ;"
Δ.Π.: " Μπλόγκερ δεν είσαι;"
Idom: "Ναι, αλλά πρακτικά το έχω κλείσει..."
Δ.Π.: "Ε, μπλόγγερ δεν ήσουν;"
Idom: "Ξέρετε, δεν είναι όλοι οι bloggers ίδιοι."
Δ.Π.: "Δε μού λες; Τώρα γιατί το έκανε αυτός αυτό;"
Idom: "Δεν..."
Δ.Π.: "Έτσι κάνετε όλοι οι μπλόγκερς;"
Idom: "Ε, όχι σάς είπα. Άλλωστε..., ξέρετε..., στην εποχή μας αυτός ο ωμός σεξισμός, δεν..."
Δ.Π.: "Ο ποιος;;;"
Idom: "Ο ωμός σεξισμός..."
Δ.Π.: "Άκουσα τι είπες! Το χούφτωμα είναι ωμός σεξισμός;"
Idom: "Ε, όσο να..."
Δ.Π.: "Άιντε, άιντεεε... Καλά, και όταν θες να χουφτώσεις, πώς το λέτε; Για να μην είναι ωμός;"
Idom: "Μα..."
Δ.Π.: "Δεν χουφτώνετε εσείς;"
Idom: "Εεεεμ..."
Δ.Π.: "Άιντε, άιντε..."
Idom: "Ε, καλά, μπορεί να μην ήθελε στην συγκεκριμένη περίπτωση."
[Ο Δ.Π. με κοίταξε με μία από τις γνωστές του εκφράσεις.]
"Εκτός αυτού είναι Καριώτης. Μία φίλη μου Καριώτισσα μού έχει πει ότι ο σωστός Καριώτης βάζει πρώτα τον ύπνο και μετά το... τσιλιμπούρδισμα."
[Ο Δ.Π. συνέχισε να με κοιτάει με την γνωστή γκριμάτσα.]
Idom: (μουρμουρίζοντας) "Ναι, εντάξει, άκυρο..."
[Παύση]

"Ίσως δεν τού άρεσε επειδή ήταν αλλόθρησκη."
Δ.Π.: [κοιτώντας με καχύποπτα.]
"Τότε, γιατί έχει διαβάσει το Κοράνι;
Idom: "..."
[Προσπάθησα να αλλάξω κουβέντα.]
"Ο κύριος Κωνσταντάρας γιατί δεν είχε χουφτώσει την δεσποινίδα Βαλσάμη;"
Δ.Π.: "Άλλος εκείνος... Τουλάχιστον εκείνος χλιμίντριζε."
Idom: "Ε, ίσως και ο Ροβυθές..."
Π.Δ.: "Χλιμιντρίζει και αυτός;"
Idom: "Τι να σάς πω;..."
[Παύση.]

Π.Δ.: "Μήπως είναι φανατικός κρυφομουσουλμάνος;"
Idom: "Ο Ροβυθές;;;”
Π.Δ.: “Ναι.”
Idom: "Γιατί το λέτε αυτό;"
Π.Δ.: "Λέω... Μήπως τού φάνηκε πολύ ξεπεταγμένη η κοπέλα και απρεπής για το Ισλάμ."
Idom: [Το σκέφτηκα.] "Τώρα που το λέτε. Ίσως είναι και κρυπτοτρομοκράτης... "
Π.Δ.: "Και ο άλλος από κάτω γιατί τον σιγοντάρει;"
Idom: "Ποιος;"
Π.Δ.: "Εκείνος στα σχόλια."
Idom: "Α, ο Χριστόφορος; Νομίζω ότι είναι κουλτουριάρης... Ακούει και Pink Floyd!"
[Βλέμμα “με δουλεύεις, τώρα;”, από τον Δ.Π.. Ένιωσα αποκαμωμένος]
“Και στις γαλλικές ταινίες έτσι γίνεται. Το ζευγάρι ενώ θέλει να σμίξει, έχει υπαρξιακά προβλήματα και δεν μπορεί.”
Π.Δ.: "Έχει υπαρξιακά προβλήματα ο Ροβυθές;"
Idom: "Πού να ξέρω;"
Π.Δ.: "Δεν σού έχει πει;"
Idom: "Α, όχι! Ό,τι διαβάζω στο blog του"
[Παύση.]

“Εδώ που τα λέμε, γράφει ότι τον βαραίνει η ξενιτιά. Επίσης ο καιρός. Συνέχεις βρέχει...”
Π.Δ.: "Για αυτό, να χουφτώνει! Κρύο. Καιρός για δύο."
Idom: "Σωστά... Πάντως στις γαλλικές ταινίς που σάς έλεγα."
Π.Δ.: "Έχω δει γαλλικές ταινίες. Το ζευγάρι δεν μπορεί να σμίξει αλλά βγάζουν τα μάτια τους ο καθένας με άλλους."
Idom: "..."
Π.Δ.: "Καλά, και τo Γούντστοκ δεν το ξέρει;"
Idom: "Ο Ροβυθές;"
Π.Δ.: "Όχι, ο άλλος από κάτω. Στα σχόλια."
Idom: "Α... Οι Pink Floyd δεν είχανε παίξει στο Woodstock."
Π.Δ.: "Άιντε, άιντε..."

Σαν το φάντασμα τού Παλιού Άρχοντα στον Άμλετ, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος μού γύρισε την πλάτη και ξεθώριασε.

Idom

16/9/10 10:52 μ.μ.

4 σχόλια:

Β. είπε...

Ααααχ, τι ωραία... Τώρα που ο σχολιαστής γράφει την ανάρτηση, εγώ που συνήθως γράφω την ανάρτηση μπορώ να κάνω το σχολιαστή στο ίδιο μου το ιστολόγιο... Θαύμα!

Λοιπόν, αγαπητέ Idom... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ η φίλη σου η Καριώτισα να σου είπε τέτοιο πράγμα, η ιεράρχηση είναι εντελώς λάθος. Οι Καριώτες βραδυπορούν ίσως, αλλά δεν κοιμούνται - όποιος έχει πάει στο νησί μπορεί να το μαρτυρήσει. Το επιχείρημά σου είναι εκτός πραγματικότητος, όπως λες κι εσύ "άκυρο" (μη μας βγει και κάνα όνομα...)

Για τα υπόλοιπα σε παραπέμπω στο γνωστό (ίσως όχι σε σένα, αφού κι εσύ Pink Floyd ακούς) άσμα του Παναγιώτη Τούντα "Εγώ θέλω πριγκηπέσσα από το Μαρόκο μέσα" κι αν σου μείνουν απορίες επανερχόμεθα...

Κρίμα που "το έκλεισες" πάντως - αν το ξανανοίξεις ίσως μπορώ και να σου γράφω τις αναρτήσεις ενίοτε.

Idom είπε...

Ωωωω!
Οποία τιμή μού προσπορίσατε! Ή θα 'πρεπε να πω, επιδαψιλέψατε;

Οφείλω να μολογήσω ότι η φίλη Καριώτισα (ή -ώτισσα;) ήταν fiction πρόσωπο. Προφανώς μπέρδεψα τους Καριώτες με τους Μεξικάνους, αλλά φταίει και το γνωστό ανέκδοτο που καταλήγει "Α, μα εσύ δεν θέλεις κομπάρσο, θέλεις κασκαντέρ!".

Με πολύ χαρά αναμένω να αρχίσεις να γράφεις στο ιστολόγιό μου. Μπορείς να μού στέλνεις τα κείμενα σε mails ή να τα βάζεις στα σχόλια και εγώ θα τα μεταφέρω σε αναρτήσεις - όπως καλή ώρα έπραξες! Να δείξω και εγώ λίγη κίνηση στα μετρητήρια.

Βέβαια, παρατηρώ ότι για την ταμπακιέρα δεν έγραψες κάτι...
Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι σού αξίζει η πριγκηπέσσα (κοτζάμ επιστήμων πεταλουδολόγος / σαλιγκαρολόγος!) αλλά ΕΩΣ ότου την βρεις καλό είναι να εξασείσαι (νομίζω). Πράγμα που πολύ πιθανόν πράττει και εκείνη!

Τον Τούντα και τα άσματα αυτού δεν τα ήξερα. Καταπληκτικό.
Είναι απίστευτο τι έχω χάσει (από εμπειρίες) ως αστός...

Idom

Β. είπε...

Φυσικά και δεν υπήρχε περίπτωση να είναι υπαρκτό πρόσωπο η πλασματική Καριωτίνα σας - αυτό μας έλειπε.

Αφού δεν ξέρατε τον Τούντα, μήπως τουλάχιστον ο Τσιτσάνης σας είναι πιο οικείος; Δοκιμάστε αυτό εδώ και μου λέτε...

Για την ταμπακέρα, αν σας πω ότι τα πρότυπά μου σε αυτή τη ζωή δεν είναι ούτε ο Κωσταντάρας, ούτε ο Παπαγιαννόπουλος - ούτε καν η Νόρα Βαλσάμη - θα σας στεναχωρήσω άσχημα;

Ως προς την εξάσκηση, φυσικά και εξασκούμαι - έχω διαβάσει όχι μόνον το Κοράνι αλλά και το Ταο-Τε-Κιγκ και την Παλαιά Διαθήκη και μια περίληψη από Ουπανισάδες, διότι εδώ στην ξενητειά πρέπει κανείς να είναι πολιτισμικά ανοιχτός σε αλληλεπιδράσεις (άλλωστε και το Κάμα-Σούτρα, θρησκευτικό κείμενο είναι στον πυρήνα του, ξέρετε...).

Ανώνυμος είπε...

Χι, χι είστε τέλειοι!!

Οι Καριώτες κατά τη γνώμη μου, ε όχι κι όλοι, αλλά κάποιοι πάντως σίγουρα, είναι αθεράπευτα ρομαντικές ψυχές.
Αυτό συχνά τους βασανίζει, τους βάζει μπροστά σε φανταστικά διλήμματα, μένουν ξάγρυπνοι θέτοντας κρίσιμα ερωτήματα στον εαυτό τους, φέρονται άγαρμπα και μετά χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο, απομονώνονται με μεγάλη ευκολία ακόμη κι όταν είναι σε παρέα παίρνοντας ένα αλλόκοτο βλέμμα, κάνουν μοναχικές βόλτες σκεπτόμενοι. Μοιάζουν παράξενοι και μοναχικοί αν και είναι το μόνο που δε θέλουν.
Οι περισσότεροι μένουν όντως μόνοι τελικά. Και δυστυχείς ίσως που δεν άκουσαν τη συμβουλή του φίλου τους περί "χουφτώματος".

Κάποιοι όμως καταφέρνουν να βρουν το ταίρι τους και περπατούν ως τα γεράματα χέρι χέρι. Έχω δει κάτι τέτοια γεροντάκια στον Εύδηλο.
Θα τους ξέρεις κι εσύ. Το πιο συγκινητικό θέαμα της πλατείας.
Ε, είναι μετά να μην επιμένεις στην αναζήτηση;

Καλή τύχη Ροβυθέ, μόνο μη σου... αλλάξει την πίστη η πριγκηπέσσα!